Improvisatie bestaat in vele muziekstijlen en is van alle tijden. Jazz en blues zijn bekende vormen van improvisatie uit de 20ste eeuw, maar ook in bijvoorbeeld freestyle rap, een elektro-akoestische- of funk jam en vele soorten volksmuziek wordt er geïmproviseerd. De Barok kende een improvisatietraditie waarbij alleen de akkoorden vaststonden en ook de grote componisten uit de klassieke periode stonden bekend om hun improvisatorische vaardigheden. Je zou kunnen stellen dat improvisatie ‘in het moment’ componeren (instant composing) is.

Voor de één is improvisatie het los komen van bladmuziek, voor de ander juist meer het gebruik ervan. Bijvoorbeeld door het uitschrijven van solo’s (transcripties) of het (in)studeren van ‘patterns’ (loopjes/licks) in de twaalf toonsoorten. Elke muziekstijl vraagt om een andere aanpak en met eenvoudige oefeningen kun je je eigen vocabulaire vergroten. Meer inzicht en overzicht van de muzikale mogelijkheden geeft meer keus, maar ook met minieme middelen kun je improviseren op je instrument.

De lessen die ik geef kunnen gaan over theoretische verdieping (akkoorden, toonladders), ritmiek maar zeker ook fraseringen hebben grote invloed op hetgeen je wilt vertellen met je instrument. Op het gehoor naspelen (solfège) van melodische en ritmische fragmenten of het vinden van bas(grond)tonen van akkoorden bieden meer keuzevrijheid.

Ikzelf speel saxofoon sinds mijn elfde en ben vrijwel meteen in aanraking gekomen met het spelen in bands, waarbij ik als saxofonist op het gehoor en naar eigen inzicht mijn weg moest zien te vinden. Vanaf mijn dertiende deed ik mijn eerste optredens en vanaf dat moment speelde ik voornamelijk als sessiemuzikant in zeer uiteenlopende samenstellingen en stijlen.